Aanwezig / Present: Sam Landuyt, Noël Melis, Gisèle Peeters, Hedwig Van Damme, Rit Van den Bergh, Fientje Van Otten, Chris Vonck.
Afwezig en verontschuldigd / Absent and Excused: Lydia
Bonte, J.L. Bogaerts, Jan Gysen, Levi Matuszczak, Paul Plompen.
In memoriam;
Op 21 februari jl. dienden we afscheid
te nemen van Vivienne Van Kampen,
echtgenote van wijlen André Vermaut. Na het heengaan van André in 2011 was ze
meer dan twee jaar een aangename en aandachtige medewerker van onze Werkgroep
en waardeerde erg onze geanimeerde en ‘geleerde’ gesprekken. Uiteindelijk werd
haar een chronische ziekte fataal. Ze heeft het allemaal moedig gedragen en
onder ogen gezien. We waren talrijk aanwezig op de intieme plechtigheid van de
uitvaart.
We zullen je missen Vivienne! Doe
de groeten aan André!
Nieuwe Boeken:
-
Hugh Ryper, The Joy of Kierkegaard. Essays on Kierkegaard as a biblical
Reader. Equinox, Sheffield Oakville, 2011.
-
Vincent
Delecroix, Ce qui est perdu. Gallimard, 2006.
De Bijeenkomst: Er worden vragen gesteld en er wordt druk
van gedachte gewisseld.
-
Over kennen
en herinneren. “Elk kennen is een herinnering”. K. schrijft (pag. 57):
“volgens Socrates is de eeuwige wezenlijke waarheid geenszins paradoxaal op
zichzelf, maar alleen door de betrekking tot een existerende (mens? waarheid?
S.L.) Dit wordt uitgedrukt in een andere stelling van Socrates: dat elke kennen een herinneren is. Deze
stelling duidt het begin van de speculatie
aan, maar daarom ging Socrates er ook niet mee verder, deze werd in wezen
platonisch. Op dit punt slaat de weg af
en accentueert Socrates wezenlijk het existeren, terwijl Plato, die dit
vergeet, zich in speculaties verliest; De oneindige verdienste van Socrates is juist dat hij een existerende denker was, geen
speculant”. (pag. 58).
Daarmee was in de geschiedenis van de
filosofie de bifurcatie gesteld. Kierkegaard neemt de draad van Socrates weer
op tegenover de speculanten van het ‘systeem’ zoals hij ze zal noemen.
K. heeft het hier over het verleidelijke van de ‘ontologisering’
waarvoor Socrates niet, maar Plato wel bezweek en waartoe we allemaal de
neiging hebben. We beschikken nu eenmaal over het woord ‘zijn’ in ons
taalbestek. Maar Kierkegaard wil ook Socrates voorbijsteken die al te
vroeg halt houdt bij de herinnering en wat een bron voor breideloze fantasieën
( = ‘speculatie’) kan worden. Speculeren op de beurs of speculeren in de
logica, het kan allebei leiden tot een ‘bubble’. .
.
.
-
Over “Hartstocht: “de hoogste potentie ervan is
zijn eigen ondergang te wensen” (pag.
) Wat doe je met de vaststelling dat ‘je eigen ondergang wensen’ iets
autodestructief is en dus kwaadaardig? Het blijven toch altijd levende wezens,
mensen, die wensen en niet de woorden of
begrippen of strevingen als dusdanig?!
-
We missen een aantal verduidelijkingen die naar ‘Wijsgerige Kruimels’ verwijzen: pag.
106 – 119.
-
Over ‘goed en
kwaad’ of de vaak ondoordachte consequenties van het
relatief stellen van de begrippen van goed en kwaad. Een relativering die
vaak wel een theoretische beaming verwerft ,maar zelden in de praktijk een
toepassing vindt. “Objectief gezien is er geen oneindige beslissing en dus is
het objectief juist dat het verschil tussen goed en kwaad met de grondstelling
van de tegenspraak opgeheven is en daarmee ook het oneindige verschil tussen
waarheid en leugen (pag. 55). Maar weer eens: we moeten het eerst eens zijn
over de kwestie of de kwaliteiten ‘goed’
en ‘kwaad’ gelijkwaardig, maar elkaars
tegengestelde zijn. En dan zitten we in het gebied van gnosis en gnostiek te
zoeken of… in de aberraties van de logica, die zich waagt op het gebied van de
kwaliteit of waarde en waardigheid en daar eigenlijk niet meer te maken heeft
dan de man op het voetbalveld die vooraf
de kalklijnen moet trekken en daarna, als de spelers beginnen, aan de kant gaat staan toekijken.
-
Over “de
eeuwige waarheid is in de tijd
ontstaan”. Dit is de paradox. (pag. 60 – 62.).Het is ook het absurde. Is de
eeuwige waarheid dan als ‘eeuwige Waarheid’ “ontstaan in de tijd dat God
geworden is, geboren, opgegroeid enzovoort, geheel geworden is als de
afzonderlijke mens, niet van een ander mens te onderscheiden, want alle directe
herkenbaarheid is presocratisch heidendom en, Joods gezien, afgoddienst” (pag.
62). K. redeneert hier even, bij wijze van spel, zichzelf dood om aan te tonen
hoe absurd het is om wat subjectiviteit
is, innerlijkheid, hartstocht als
drive/stuwende energie van de innerlijkheid, individualiteit en existentie te
willen bemeesteren, beredeneren, beschrijven, bepalen en zelfs benaderen met objectiviteit en alle logische trukken
van de foor, waarvan een radicaal
‘geloof’ in het relativisme en nihilisme de laattijdige vruchten zijn ...
-
Over “de oneindige hartstocht van
de innerlijkheid
en de objectieve onzekerheid. Deze tegenspraak is het geloof” (pag.56).
Toegegeven, dit is al beter en eerlijker.
Volgende bijeenkomst: 28 maart 2014, 16u
We lezen verder in Denken en Zijn tot pagina 80 en we bereiden een
drietal vragen voor over zaken die we
niet begrijpen. (zal heus niet moeilijk zijn).
S. Landuyt
Next meeting March 28th , 16.00 H.
In Memoriam
We remember our dear Vivienne Van Kampen, who we had to say
goodbye for ever on February 28th. Adieu Vivienne and much greetings to André,
also our co-member for many years, who died two years ago.
The next
meeting
Next meeting we will read ‘Denken en Zijn’ till page 80. The participants
prepare some questions about these far from easy pages of our author…
The summary of our proceedings at the Meeting of February 28th will follow in few days.
S. Landuyt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten